Πάγωμα, Κλείδωμα, Μετατροπή Στρώσεων Σε Μη Ορατές

Πολλές φορές, όταν εργαζόμαστε σε σύνθετα σχέδια, προκύπτει η ανάγκη να αποκρύψουμε τμήματα του σχεδίου, ώστε να διευκολύνουμε τη σχεδίαση του υπολοίπου σχεδίου. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, είναι η περίπτωση των αρχιτεκτονικών σχεδίων, όπου στην ίδια κάτοψη ενός κτιρίου, πρέπει να σχεδιαστούν επιπλέον η ηλεκτρική εγκατάσταση, η υδραυλική εγκατάσταση κ.ο.κ. Ακριβώς αυτού του είδους τα προβλήματα, μπορούμε να τα αντιμετωπίσουμε με τη χρήση των ιδιοτήτων των layers. Για να αποκρύψουμε ένα layer από την οθόνη μας, να το θέσουμε δηλαδή ως μη ορατό, ανοίγουμε το μενού των στρώσεων, κάνουμε ένα κλικ στο πρώτο εικονίδιο που εμφανίζεται, την λάμπα στη στρώση doors. Η λάμπα έχει αλλάξει χρώμα. Κλείνουμε το μενού των στρώσεων. Όπως βλέπουμε, οι κίτρινες γραμμές που αντιστοιχούσαν στο layer doors, εξαφανίστηκαν από το σχέδιό μας, και το layer αυτό είναι μη ορατό. Δεν έχει διαγραφεί, απλά δεν εμφανίζεται στην σχεδιαστική μας επιφάνεια. Για να εμφανίσουμε ένα layer το οποίο έχουμε αποκρύψει, ακολουθούμε την ίδια διαδικασία. Ανοίγουμε τα layers, κάνουμε κλικ στην λάμπα της στρώσης, και κλείνουμε το μενού των στρώσεων. Το layer εμφανίστηκε. Προχωρώντας στις ιδιότητες των layers, ανοίγοντας το μενού, εμφανίζεται ένας ήλιος. Μόλις κάνουμε κλικ επάνω στον ήλιο, μετατρέπεται σε παγάκι, και κλείνοντας το μενού, βλέπουμε ότι τα στοιχεία τα οποία περιλάμβανε το layer, δεν εμφανίζονται στο σχέδιό μας. Η λάμπα με τον ήλιο, οπτικά έχουν το ίδιο αποτέλεσμα. Κάνουν ένα layer μη ορατό στην οθόνη μας, και η μικρή τους διαφορά είναι ότι ο ήλιος… θεωρείται πιο ισχυρός από την λάμπα. Τι εννοούμε με αυτό. Το ενεργό layer, που σε αυτή την περίπτωση είναι το layer provoles, εάν θελήσουμε να το αποκρύψουμε με τη λάμπα, μας επιτρέπει το πρόγραμμα να το αποκρύψουμε, εμφανίζοντάς όμως πρώτα μία ειδοποίηση, ότι το ενεργό layer δεν εμφανίζεται. Με αυτό θέλει να μας προστατέψει, από την περίπτωση σχεδιασμού σε layer που δεν εμφανίζεται. Δηλαδή, αν εμείς τώρα αρχίσουμε να σχεδιάζουμε στο ενεργό layer, το οποίο δεν εμφανίζεται, ούτε και οι γραμμές μας θα εμφανιστούν κατά την σχεδίαση. Αν ενεργοποιήσουμε ξανά τη λάμπα, βλέπουμε όμως ότι οι γραμμές σχεδιάστηκαν. Οπότε υπάρχει κάποιος κίνδυνος να καταστρέψουμε το σχέδιό μας. Ο ήλιος λοιπόν, δεν μας επιτρέπει να… αποκρύψουμε το ενεργό layer. Οπότε, αν εμείς κάνουμε κλικ πάνω στον ήλιο, βλέπουμε ότι δεν ανταποκρίνεται. Αν θελήσουμε, να ορίσουμε οπωσδήποτε το layer προβολές ως παγωμένο, πρέπει να θέσουμε ως ενεργό κάποιο άλλο layer, και στη συνέχεια να «παγώσουμε» τις provoles. Για να εμφανίσουμε κάποια layers, εφόσον τα παγώσαμε με τον ήλιο προηγουμένως, ανοίγουμε το μενού, κάνουμε ένα κλικ επάνω στο εικονίδιο που εμφανίζεται ως παγάκι, εμφανίζεται ο ήλιος, κλείνουμε το μενού, και τα layers εμφανίζονται. Προχωρώντας στις ιδιότητες, η επόμενη επιλογή δεν είναι ενεργή σε αυτή την κατάσταση του προγράμματος, προχωράμε στην κλειδαριά. Εάν κλειδώσουμε κάποια layers, κάνοντας ένα κλικ επάνω στην κλειδαριά, η κλειδαριά κλείνει, και κλείνοντας το μενού, οι σχεδιασμένες γραμμές του επιλεγμένου layer, χάνουν την ένταση του χρώματός τους. Μόλις τις πλησιάσει ο σταυρός, εμφανίζεται μία κλειδαριά δίπλα του, για να μας υπενθυμίσει ότι το layer αυτό είναι κλειδωμένο, και αν επιλέξω όλο το σχέδιο, και το σβήσω, οι μοναδικές γραμμές οι οποίες θα παραμείνουν στη θέση τους, είναι εκείνες που ανήκουν στο κλειδωμένο layer. Όταν ένα layer είναι κλειδωμένο, δεν μπορούμε ούτε να το σβήσουμε, ούτε να το μετακινήσουμε, ούτε να το αντιγράψουμε, ούτε καν να το επεξεργαστούμε με κανέναν τρόπο. Είναι μία κατάσταση στην οποία μπορούμε μόνο να βλέπουμε τη θέση του. Οπότε με αυτόν τον τρόπο μπορούμε να προστατέψουμε κάποιο layer, το οποίο δεν θέλουμε να τροποποιηθεί σε καμία περίπτωση. Κλειδώνουμε λοιπόν το layer, και συνεχίζουμε τον σχεδιασμό μας. Ομοίως, για να ξεκλειδώσουμε κάποιο Layer, ανοίγουμε το μενού των Layers, ξεκλειδώνουμε κάνοντας ένα αριστερό κλικ στην κλειδαριά, και κλείνουμε το μενού.